“Op de kaart wil ik bovenaan: ‘In de herfst heeft Johanna ons verlaten’. En dan onder mijn naam wat mooie herfstbladeren”.
Ze wil de winter niet halen. Euthanasie zal worden ingezet. Zo snel mogelijk.
Haar huisje stond vol prullaria. Kant-achtig vitrage voor het raam, keurige plantjes in de vensterbank; typisch ouderwets Rotterdams. Naast mij lag een stenen kat op de bank, bijna niet van echt te onderscheiden. Haar woonkamer is duidelijk een afspiegeling van haar leven. Ze koestert het maar is hier klaar.
“Fijn dat jij nu alles weet en mijn uitvaart gaat regelen zoals ik het graag wil. En eet nu maar je tompouce op want dit zijn de lekkerste met echte gele room.”
De tompouce was heerlijk. Zoals een echte tompouce betaamt.
Maar de herfst en een originele tompouce zullen voortaan toch een beetje anders zijn.