Schandalig vond meneer het!
‘Het is anders dan dat u wellicht gewend bent maar nee, u kunt nu geen extra kopje koffie krijgen,’ fluisterde ik terwijl de dochter van de overledene haar speech deed. ‘Ik kan u wel een glaasje water brengen als u dorst heeft?’
Hoe informeel de setting ook was, de ceremonie stond rotsvast. Alles was tot in de puntjes bedacht en voorbereid. En tussendoor een drankje rondbrengen was, naast dat het storend zou zijn, niet de wens van de familie.
Ik maak met regelmaat mee dat de oudere generatie totaal niet wil en kan meebewegen in de niet traditionele keuzes die mensen soms maken bij een uitvaartceremonie. In dit geval een informele huiskamer setting waar men vooraf één drankje kreeg waarna de ceremonie begon.
Deze meneer was er in de war van. Überhaupt koffie zonder cake? Vooraf? Hij vond het schandalig en kon zich niet voorstellen dat dit de wens van de familie was en bleef mij bestoken met zijn, waarschijnlijk dagelijkse zure, boze blikken terwijl zijn hoofd afkeurend nee bleef schudden.
Ik moest er stiekem om lachen. Het is ook allemaal wat als je niet kunt meebewegen en vooral ook blijft hangen in het ongenoegen.
Toen ik hem na afloop speciaal een kopje koffie kwam brengen kon de arme man alleen maar uitbrengen: ‘Nu hoeft het niet meer.’ Waarna hij met zijn vrouw collectief hoofdschuddend ‘nee’, wegliep.
‘Ik wens u een héle fijne dag!’, riep ik ze enthousiast en met een big smile na.
En dat meende ik…🤗