‘Ik doe dit. Zo netjes mogelijk’.
Eigenlijk had zijn vader een mooi afscheid niet verdiend vertelde hij.
Het overlijden van zijn vader confronteerde hem met het gemis wat altijd al speelde.
Soms zijn er gewoonweg geen fijne herinneringen op te halen. Overheersen moeilijke momenten en is er nooit een band geweest die er hoorde te zijn.
Wat Marco Borsato ooit zong en vast veel mensen gerust stelt, gold zeker niet voor hem: ‘Afscheid nemen bestaat niet. Ik ga wel weg maar verlaat je niet.’
Hij was al jaren verlaten en zijn afscheid bestaat wel degelijk.
Afscheid van jaren gemis en leegte. Afscheid van de onrust die het altijd gaf.
Hij nam het, afscheid van zijn vader. Respectvol en dapper. Toch nog een mooie laatste herinnering gecreëerd. Het gaf rust; afscheid voor altijd.